Hoe zit het nu precies: verdwijnt de strafcorner uit het hockey?

De strafcorner hoort bij het DNA van het hockey, maar staat in zijn huidige vorm onder druk. De kracht van spelers in combinatie met de vooruitgang in sticktechnologie heeft geleid tot hardere doelpogingen, waardoor het gevaar en de mogelijke ernst van blessures voor verdedigers is toegenomen. Wereldhockeybond FIH onderzoekt welke alternatieven er zijn en komt met vijf suggesties.

‘Als FIH is het onze taak om met een kritisch oog naar alle aspecten van het spel te kijken. Hockey moet in onze ogen spannend, snel en attractief blijven. Tegelijkertijd mag de sport niet te gevaarlijk worden. Vanuit die gedachte houden we nu de strafcorner tegen het licht, zoals dat in het verleden wel vaker is gebeurd’, vertelt Wyatt. In de jaren ’80 werd bijvoorbeeld geïntroduceerd dat de eerste slag op doel de plank moet raken. In de jaren ’90 kwam daar de regel bij dat de bal buiten de cirkel moet worden gestopt.

Wyatt stelt dat de strafcorner in zijn huidige vorm tot steeds meer blessures leidt. Over harde cijfers die zijn bewering zouden staven, beschikt hij niet. Wel zegt hij dat hij gevoelsmatig steeds meer meldingen van blessures krijgt die zijn voortgekomen uit een strafcorner.

‘Ik noem het anecdotal evidence. Van steeds meer mensen hoor ik over ongevallen bij de strafcorner. Niet zozeer van tophockeyers, maar vooral van spelers op recreatief niveau. Over de hele wereld. Mogelijk hebben verdedigers op dat niveau minder vaardigheden om een gevaarlijk schot te kunnen ontwijken. Of is hun bescherming minder goed, of kunnen ze goede bescherming niet altijd betalen. Het gevaar lijkt in ieder geval toegenomen. De kracht van hockeyers gaat vooruit en sticks worden beter, waardoor er steeds harder gesleept wordt. We moeten overwegen om wijzigingen aan te brengen in de regels van de strafcorner voordat er zich ernstige of dodelijke incidenten voordoen.’

Vijf suggesties voor de strafcorner 2.0Om te voorkomen dat de FIH de beslissing over de toekomst van de strafcorner neemt vanuit een ivoren toren, heeft de bond ruim drie maanden geleden een online vragenlijst uitgezet. Bedoeling is om zoveel mogelijk input van binnenuit de hockeywereld te krijgen. Inmiddels zijn er 4300 inzendingen binnengekomen van over de hele wereld. Het merendeel is afkomstig van spelers, hoofdzakelijk op recreatief niveau. ‘Ongeveer de helft vindt dat we de strafcorner moeten laten zoals hij is. De andere helft is van mening dat we de strafcorner veiliger moeten maken’, stelt Wyatt.

In het onderzoek worden deelnemers gevraagd om concrete suggesties te doen om de strafcorner veiliger te maken. Ruim duizend inzendingen zijn inmiddels door Wyatt geanalyseerd. Aan de hand daarvan heeft hij vijf opties samengesteld hoe de strafcorner er in de toekomst uit zou kunnen zien. Daarbij hanteert hij vier stelregels:

  • Aan de strafcorner mag worden gesleuteld, maar het verschijnsel van een strafcorner blijft bestaan, in welke vorm dan ook.
  • Mocht de strafcorner worden aangepast, dan gebeurt dat in ieder geval niet voor de Olympische Spelen van Parijs in 2024.
  • Aanpassingen gelden bij voorkeur over de volle breedte van de sport en niet alleen voor recreatief niveau.
  • Er worden geen aanpassingen aan het veld gedaan.

1. Een sleeppush moet net als een slag de plank raken.

Wyatt: ‘Dit vermindert het gevaar omdat de bal minder vaak hoog komt. Wat echter óók vermindert, is het spektakel. De bal vliegt niet meer in de kruising. Verdedigers blijven bovendien bescherming nodig hebben, verwacht ik.’

2. De corner moet niet meer buiten de cirkel, maar buiten de stippellijn worden gestopt.

‘Dat betekent het einde van de sleeppush. Er zal minder vaak rechtstreeks op doel worden geschoten, waardoor er minder bescherming nodig is. Omdat het aanvallende team nog steeds met zeven of acht man op de stippellijn blijft staan en de verdedigende partij met vijf man in het doel, levert de strafcorner feitelijk een overtalsituatie op, die kan worden uitgehockeyd.’

3. In plaats van een strafcorner wordt er een shoot-out genomen.

‘Het voordeel van een shoot-out is dat hij al bestaat in het hockey. De conversatieratio is momenteel echter te hoog om hem als strafcorner te gebruiken. Wanneer je als team vijf shoot-outs mag nemen, ben je teleurgesteld als er minder dan drie in gaan. Een conversatieratio van drie op vijf is voor een strafcorner echt te hoog. Wat misschien wel het uitproberen waard is, is om te kiezen voor een variant. Twee aanvallers tegen één verdediger en één keeper, bijvoorbeeld.’

4. Iedereen staat op de 23-meterlijn, behalve de strafcornernemer en de keeper.

‘In dit geval is er sprake van slechts één aanvaller. De keeper staat in het doel. De overige veldspelers staan op de 23-meterlijn. De bal ligt op de rand van de cirkel. Het is geen shoot-out, dus het is niet toegestaan om te dribbelen. Zodra de scheidsrechter fluit, mogen de verdedigers terugrennen. Er is genoeg tijd voor de aanvaller om te slepen. Hij of zij mag ook op doel slaan. Bescherming is niet meer nodig, behalve natuurlijk bij de keeper. Bij een rebound ligt het spel weer open.’

5. 8 vs 4.

‘Dit is totaal iets anders dan de strafcorner zoals we die nu kennen. In plaats van op de achterlijn start de bal op de 23-meterlijn. Acht aanvallers spelen tegen vier verdedigers. Mocht er te vaak of te weinig gescoord worden, dan zou je het aantal aanvallers en verdedigers kunnen aanpassen.’

Bron: KNHB.nl

Clubnieuws Overzicht